"Sterven in een ziekenhuisbed was voor niemand een optie."
Katleen Demeyere (52) leerde als eerste de Triamant brasserie kennen, waar ze wekelijks een koffietje kwam drinken met haar moeder. Daar kwam ze al snel in contact met het breicafé.
“Deelnemen aan het breicafé deed ik in eerste instantie voor ons mama. Wat extra sociaal contact en afleiding kon geen kwaad. Onze papa was ziek geworden, botkanker. Dat brengt heel wat stress en ongerustheid met zich mee. Ik zelf heb als huishoudkundige altijd breien en haken gegeven op school. Van het één kwam het ander. Ik nam het breicafé over en ondertussen zitten we aan een 25tal leden. Een mix van jonge en oude mensen uit de hele buurt met dezelfde passie. Voor het volgend project gaan we borstprotheses of breiboezems breien. Bijzonder toch.”
Na een val van Odiel Demeyere in mei 2018 lieten zijn mobiliteit en zorgnood het niet meer toe om thuis te verblijven.
“De stap naar Triamant was snel gemaakt. Het was dichtbij. Mama kon elk moment op bezoek komen en we waren gerust dat papa dag en nacht in veilige handen was. We wisten dat het eindig zou zijn. Onze papa verkoos een korter, kwaliteitsvol leven boven een langer leven waarbij hij veel zou lijden. Sterven in een ziekenhuisbed was voor niemand een optie. Zo koud en kil. Bij Triamant was het gezellig, huiselijk en werden we omringd door warme mensen.”
De laatste 14 dagen verbleef Katleen dag en nacht bij haar vader.
“Ik was hier thuis en kreeg ontzettend veel steun van de mensen bij Triamant. Ook de Palliatieve Eenheid van Kortrijk was betrokken. Papa heeft van iedereen afscheid genomen zoals hij dat thuis zou gedaan hebben. Ik zie hem nog genieten van zijn laatste Dame Blanche in het bijzijn van alle kleinkinderen. Hij was daar verlekkerd op. Je kan niet geloven met welk goed gevoel we dankzij Triamant zijn achter gebleven. Ik krijg hier zoveel steun, ook nu papa er niet meer is. Dat is onbeschrijflijk. Dat is waarom ik me blijf inzetten bij Triamant.”
Naast het breicafé begeleidt Katleen bij Triamant kookworkshops en baknamiddagen. Als huishoudkundige bij de school OLVI in Poperinge zijn koken en bakken haar passie. Ieder jaar organiseert Katleen voor haar leerlingen een projectweek bij Triamant.
“Katleen is een vlotte, lieve dame vol energie en enthousiasme waarop je altijd kan rekenen.” zegt een medewerker bij Triamant Geluwe. “Haar vader zou apetrots zijn geweest. Zij was zijn klompje goud, z’n God. Eigenlijk is nu ook een beetje ons klompje goud, want ze schittert in haar rol als vrijwilliger bij Triamant.”
(Odiel Demeyere werd geboren op 15 april 1937 en overleed op 3 november 2018 bij Triamant Geluwe, omringd door familie en vrienden.)
“Deelnemen aan het breicafé deed ik in eerste instantie voor ons mama. Wat extra sociaal contact en afleiding kon geen kwaad. Onze papa was ziek geworden, botkanker. Dat brengt heel wat stress en ongerustheid met zich mee. Ik zelf heb als huishoudkundige altijd breien en haken gegeven op school. Van het één kwam het ander. Ik nam het breicafé over en ondertussen zitten we aan een 25tal leden. Een mix van jonge en oude mensen uit de hele buurt met dezelfde passie. Voor het volgend project gaan we borstprotheses of breiboezems breien. Bijzonder toch.”
Na een val van Odiel Demeyere in mei 2018 lieten zijn mobiliteit en zorgnood het niet meer toe om thuis te verblijven.
“De stap naar Triamant was snel gemaakt. Het was dichtbij. Mama kon elk moment op bezoek komen en we waren gerust dat papa dag en nacht in veilige handen was. We wisten dat het eindig zou zijn. Onze papa verkoos een korter, kwaliteitsvol leven boven een langer leven waarbij hij veel zou lijden. Sterven in een ziekenhuisbed was voor niemand een optie. Zo koud en kil. Bij Triamant was het gezellig, huiselijk en werden we omringd door warme mensen.”
De laatste 14 dagen verbleef Katleen dag en nacht bij haar vader.
“Ik was hier thuis en kreeg ontzettend veel steun van de mensen bij Triamant. Ook de Palliatieve Eenheid van Kortrijk was betrokken. Papa heeft van iedereen afscheid genomen zoals hij dat thuis zou gedaan hebben. Ik zie hem nog genieten van zijn laatste Dame Blanche in het bijzijn van alle kleinkinderen. Hij was daar verlekkerd op. Je kan niet geloven met welk goed gevoel we dankzij Triamant zijn achter gebleven. Ik krijg hier zoveel steun, ook nu papa er niet meer is. Dat is onbeschrijflijk. Dat is waarom ik me blijf inzetten bij Triamant.”
Naast het breicafé begeleidt Katleen bij Triamant kookworkshops en baknamiddagen. Als huishoudkundige bij de school OLVI in Poperinge zijn koken en bakken haar passie. Ieder jaar organiseert Katleen voor haar leerlingen een projectweek bij Triamant.
“Katleen is een vlotte, lieve dame vol energie en enthousiasme waarop je altijd kan rekenen.” zegt een medewerker bij Triamant Geluwe. “Haar vader zou apetrots zijn geweest. Zij was zijn klompje goud, z’n God. Eigenlijk is nu ook een beetje ons klompje goud, want ze schittert in haar rol als vrijwilliger bij Triamant.”
(Odiel Demeyere werd geboren op 15 april 1937 en overleed op 3 november 2018 bij Triamant Geluwe, omringd door familie en vrienden.)
