Eenzaam kan je niet zijn op Triamant
"Op mijn 14de moest ik werken. Studeren zat er niet in terwijl ik droomde van een job in de zorg. Op mijn 34ste was ik weduwe met drie jonge kinderen. Nadien een nieuwe man leren kennen die ik ook ben verloren aan ziekte. Ondertussen heb ik ook al 2 kinderen moeten begraven. Mijn leven kreeg ik niet kado, het was af en toe de hel. Een uitputtingsslag waardoor ik werd opgenomen. Nooit gedacht dat ik op mijn 73ste het geluk nog zou vinden. Ik woon nu op Triamant en zet me vrijwillig in voor iedereen die mijn hulp kan gebruiken. Ik ben er voor Joke die een beperking heeft, ze is 36 jaar. Ik help Eveline, een veertiger met ALS en ik sta paraat voor Valère, een man van 93. De liefde en vriendschap die ik hier krijg zijn goud waard. Mij zal je altijd tussen de mensen vinden. Daar kan ik iets betekenen en tel ik weer mee. Door andere mensen te helpen herleef ik.
Eenzaam kan je niet zijn op Triamant. Ik ben hier wel soms alleen, maar daar kies ik dan persoonlijk voor. Dan besef ik dat ik hou van alle mensen die hier wonen en ben ik dankbaar. Pak mijn werk nooit af, dat heb ik nodig.
Wat ben ik content dat ik het leven heb volgehouden. Wie had ooit gedacht dat ik mijn kinderdroom nog zou waar maken..."
Eenzaam kan je niet zijn op Triamant. Ik ben hier wel soms alleen, maar daar kies ik dan persoonlijk voor. Dan besef ik dat ik hou van alle mensen die hier wonen en ben ik dankbaar. Pak mijn werk nooit af, dat heb ik nodig.
Wat ben ik content dat ik het leven heb volgehouden. Wie had ooit gedacht dat ik mijn kinderdroom nog zou waar maken..."
